Tanrıyla aynı fikirde değilim
İntihar edenlerin
Cehenneme gideceği konusunda
Kainatın yaratılışına
Katılmaktan bıktığımda ruhum
İntihar edeceğim bende
Denenmemiş bir yolla
Nerdeyse bütün akıllı kalpler
İntihar edipsiktir çekmiş yeryüzüne
Ben ateist değilim, babasıymış gibi
Tanrıya küsen bir çocuğum
Eğer Tanrı intihar edenleri ve Nietzsche'yi
Cehenneme gönderirse
Cehennemde yanmayı tercih ederim bende
Tanrı dürüstlüğü sever..
Tanrının hayal gücünü beğenmiyorum
Ben Tanrı olsam
Peygamberler göndermez
Direk konuşurdum insanlarla
Ben Tanrı olsam
Hitleri iyi kalpli bir Yahudi olmakla cezalandırırdım
Yahut yetenekli bir yazar yapardım onu
İçindeki kötülüğü insanlara değil
Tuvallere boşaltırdı
Ben Tanrı olsam
Devletler yok olur
Gül kokulu bireyler var olurdu sadece
Atlar çılgın zamanlar koşardı
Ben Tanrı olsam
Düşünce gücüyle herkesin
İstediği karakter olmasını sağlardım
Dünya bir şiirin
Yaratılım sürecine dönüşürdü böylece
Ben Tanrı olsam intihar ederdim
İnsanlarla birlikte
Acı çekmeyi öğrenemediğim için
7/17/2012
Acı Çekene Saygı - César Abraham Vallejo Mendoza
7/02/2012
6/08/2012
HÜSEYİN AVNİ DEDE - ACIYA KURŞUN GEÇMEZ
ayaklarımın uçlarına mayın serpilmiş bir gündü
yani hapishaneden kaçtığım bir gündü
zihni'nin verdiği kağıda şiir yazıyordum
kuşlar tren yolundan su içiyordu
ben bu şiiri yazarken
önümden tren üstüne tren geçiyordu
bir ayağım tank olmuştu bir ayağım papatya
uzaklardan özgürlük diye bir şey koktu
göztepeden ilk trene binecektim
binecektim ama param yoktu
çaresizdim umutsuzdum
karnım gene ekmekle doymuştu
duvar kenarına bırakılmış kuru bir ekmekle
düşünüyordum
düşündüğüm zaman ölüm kol geziyordu
açlık kol geziyordu
parasızlık kol geziyordu
üstüme çöküyordu gecelerin sisi
kimi şarkılar söyleyerek geçiyordu yanımdan
küfürler ederek kimisi
herkesin sırtında güzel paltolar vardı
benimse kış gününde eski bir ceketim
hem karnım acıkmıştı hem de üşüyordum
yollar uzuyordu şiirler uzuyordu
açlığın kucağına düşüyordum
şimdi beklediğim bir kadın var
bu havada çıkıp da gelmeyecek
gelse de beni bulamayacak
biletsiz beş parasız
birazdan trene bineceğim
ve açlığa karşı koymak için
altıncı tren istasyonunda ineceğim
altıncı istasyonda ağlasam
bulutlar ıslanacaktı gökyüzünde
gazeteler öldüğümü yazıyordu
oysa öldüğümü bile bilmiyordum
parklarda yattığımı biliyordum
acıların en kötüsünü
ama en kötüsünü tattığımı biliyordum
çünkü gözlerim
dost elleriyle kör olmuştu
çünkü gözlerim uzakları seçmiyordu
çaresizliğim kurşun üstüne kurşun yese de
anladım ki acıya kurşun geçmiyordu.
5/27/2012
"Yaşamın Ucuna Yolculuk" Kitabından Alıntı
Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz.Evlerinizle.Okullarınızla.İş yerlerinizle. Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz.Ölmek istedim, dirilttiniz.Yazı yazmak istedim, aç kalırsın dediniz.Aç kalmayı denedim, serum verdiniz.Delirdim, kafama elektirik verdiniz.Hiç aile olunmayacak bir insanla bir araya geldim, gene aile olduk.Ben bütün bunların dışındayım.Şimdi tek konuğu olduğum bu otelden ayrılırken, hangi otobüs ya da tren istasyonuna, hangi havaalanı ya da hangi limana doğru gideceğimi bilmediğim bu sabahta, iyi, başarılı, düzenli bir insandan başka her şey olduğumu duyuyorum.
TEZER ÖZLÜ
5/17/2012
23 yazardan bir Dersim hikayesi
Murathan Mungan'ın seçtikleriyle, Ahmet Büke, Yalçın Tosun, Ayhan Geçgin, Cemil Kavukçu, Behçet Çelik, Ayfer Tunç, Burhan Sönmez, Hatice Meryem, Şule Gürbüz, Hakan Günday, Ayşegül Çelik, Haydar Karataş, Murat Yalçın, Karin Karakaşlı, Murat Uyurkulak, Gaye Boralıoğlu, Sema Kaygusuz, Yavuz Ekinci, Seray Şahiner, Murat Özyaşar, Jaklin Çelik, Gönül Kıvılcım ve Barış Bıçakçı’nın hikayeleriyle 'Bir Dersim Hikayesi'nde birleşti.
“Kendisi farkında olsun ya da olmasın bu ülkede herkesin bir Dersim hikayesi vardır. İlle de içinde olmaları gerekmez. Bazen bir ucunun kendisine değdiğini bile bilmeden yaşayıp gitmişlerdir. Ben de bu kitap için yazarlardan bunu istedim: Bir Dersim hikayesi anlatmalarını…”
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)