Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz.Evlerinizle.Okullarınızla.İş yerlerinizle. Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz.Ölmek istedim, dirilttiniz.Yazı yazmak istedim, aç kalırsın dediniz.Aç kalmayı denedim, serum verdiniz.Delirdim, kafama elektirik verdiniz.Hiç aile olunmayacak bir insanla bir araya geldim, gene aile olduk.Ben bütün bunların dışındayım.Şimdi tek konuğu olduğum bu otelden ayrılırken, hangi otobüs ya da tren istasyonuna, hangi havaalanı ya da hangi limana doğru gideceğimi bilmediğim bu sabahta, iyi, başarılı, düzenli bir insandan başka her şey olduğumu duyuyorum.
TEZER ÖZLÜ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder